 |
| enkele putten die tot 30 m diep zijn |
Het
regenseizoen loopt op zijn einde. Drie maanden werk is aan het rijpen. Het is
even stil op de velden. Vooral vrouwen en kinderen zijn nu aanwezig. De jongste
zoeken naar graasplaatsen voor de loslopende dieren. De vrouwen hebben hun
bezigheid met de jaarlijkse pluk van bladeren en vruchten die de traditionele
gerechten besausen zoals baobab blaadjes en zuring, gombo en Koumba. Alles
wordt gedroogd in de zon zodat ze het een jaar lang kunnen gebruiken.
Het is hard werken om te overleven want de aarde produceert in de Sahel te
weinig basisvoedsel tot de volgende oogst. Voor sommige gezinnen brengt de
veestapel soelaas. Een belangrijk supplement als je de mogelijkheid hebt erin
te investeren. Niet iedereen heeft dat geluk.
En wat met
de mannen? Een aantal mensen hadden het vermoeden dat op twee kilometers van
het dorp goud in de ondergrond te vinden was. Plots werd het stil in het dorp.
 |
de stenen worden fijn gemalen
|
De
ondergrond van Burkina is rijk aan edele metalen, vooral goud. Een decennium
terug hebben een aantal firma’s een vergunning gekregen voor een industriële
uitbating. Hopelijk heeft dat een positieve socio-economische impact voor het
land.
 |
steengruis wordt gewassen
|
 |
| links zie je een randje goud |
Wat we op
enkele kilometers van het dorp meemaken is van een heel ander niveau:
artisanaal. Alles gebeurt met houweel en beitel. De mensen groeperen zich in
groepjes van 7 en graven putten en gangen tot diep in de grond in de hoop op
een goede steenlaag te stoten. Het steengruis wordt naar boven gehaald, verder
fijn gemalen en gewassen, hopend dat er wat goudpoeder tussen zal zitten en dat
men zo plots een ‘Belgisch maandloon’ kan opstrijken. Dat is veel waard voor de
families bij wie amper ruimte bestaat voor de dagdagelijkse uitgaven. Het
risico voor eigen leven nemen ze erbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten