November 2011 DIT JAAR ZULLEN WE NIET KUNNEN LEVEN VAN ONZE OOGST

Het regenseizoen is al een tijdje achter de rug.
De oogst is al binnen. Tijd voor een nabeschouwing.
De grote droogte die de Kaap van Hoorn getroffen heeft is weg gebleven.
Een tijd lang zag het er echter niet goed uit. In juli viel er amper regen.. en dat niet enkel in Burkina Faso maar ook in Mali en Senegal. In Niger was het nog erger.
Vandaar die middelmatige opbrengst:
• Er moest veelal 2 keer gezaaid en geplant worden want de eerste kiemen waren bij gebrek aan voldoende regen, verschroeid door de zon.
• De maisoogst is volledig mislukt.
• De voedzame zwartoogbonen heeft maar half zoveel opgebracht.
• Alleen de Sorgho en de gierst, die in periodes van droogte beter stand houden, hebben wel wat opgebracht. Maar daarmee is de graanschuur amper gevuld.
De laatste decennia werd Burkina getroffen door periodes van droogte en met gevolg hongersnood. Dit gaf aanleiding tot het ontwikkelen van nieuwe landbouwmethodes. Omdat zo een aanpassingen intensieve arbeid vergt, kunnen maar jaarlijks een aantal velden worden aangepast.
Er is ook het microproject van de bevolking van Boulzoma. In het droogseizoen kunnen we groentjes telen; vitaminen voor het gezin maar ook voor de geldbeugel. We hopen met een deel van de opbrengst ons de nodige zakken basisvoedsel aan te schaffen

DE REGEN KWAM en IEDEREEN WON

Zaterdag 6 augustus kwam er regen.
De middag was al voorbij.
Zelden komt ze uit die richting.
De wind bracht ze tot ons.
Eerst veel stof, zand, gruis,
Veel wind die de golfplaten van de huizen doen zinderen.
Dan de regen, overvloedig
Maar van korte duur.

De volgende dag zat iedereen terug in de brousse.
Ossen trokken vorens
Er werd geploegd. Veel velden wachten nog.
Er werd gezaaid of voor een tweede keer.

Maandag 8 augustus kwam opnieuw de regen.
Zo hoort het wel in die maand.
Zijn we vertrokken?
Dat hopen we.

Juli 2011 - Nieuws over het microproject

De bewoners van Boulzoma zijn fier met hun vormingscentrum. Gebouwd in het voorjaar 2010 is het sinds januari 2011 in gebruik. Stoelen en tafels werden aangekocht evenals een toilet en douche gebouwd. Dit verbeterde de functionaliteit van het gebouw.
Van januari tot juni werd het centrum vooral gebruik:
Voor info en vorming
De mama’s hebben er leren groentjes kweken en een moestuin onderhouden (een programma in de strijd tegen ondervoeding van de baby’s).
Jongeren komen er samen om uit te wisselen over gezondheidsvragen.
De gezinshoofden kregen informatie over het gebruik van muskietennetten (overheidscampagne tegen paludisme).
Alfabetisatiecursus van 90 dagen (van februari tot mei) voor volwassenen
Voor ontspanning: Tv-programma’s vooral voetbal, films (Dvd’s), eindejaarsfeest en een familiereünie.
Naar volgend jaar willen we het gebouw voorzien van zonnepanelen. Momenteel behelpen we ons met een generator. De elektriciteitsleidingen zijn gelegd; alleen de centen voor panelen en batterijen ontbreken. Een Vlaamse NGO “Solar zonder grenzen” zorgt voor de technische ondersteuning.

Na een bezoek van de regionale overheid, de prefect, deputés …is deze groep geïnteresseerd in het gebouw voor hun vergaderingen. Dit zou extra inkomsten, naast deze voor de ontspanningsactiviteiten (inkom film: 50fr = 0,08 eurocent) voor de “groupe de coördination” van het dorp betekenen en daarmee ook de duurzaamheid van het project bevorderen.

(de foto’s tonen:
Het buitengebouw met ernaast het klein gebouwtje met toilet en douche.
Een binnenzicht met de stoelen en achteraan de tafels en schoolbanken opeengestapeld

De Sahel dorst naar water

Eind juni kwam de eerste regen.
Ze was zuinig met het laven van de droge grond.
Sedert november was er geen druppel meer gevallen.
De voorbij maanden had de zon de grassen verschroeid.
Roest was het uitzicht van de streek.
Alleen schaduw van de bomen zorgden voor een rustplaats.

De bevolking trok naar het veld.
Er werd geploegd en gezaaid,
In afwachting van een volgende tropische bui.
Zon, hitte, droogte overheerst de julimaand.
Nog veel zaaigoed moet in de grond nog kiemen.
Zolang het niet voldoende regent is dit een verloren opgave.

Augustus, nog steeds wachten op de regen ;
Wachten met de schrik op het lijf
Wel met een zekere gelatenheid
En respect voor de natuur.

Straks zijn de voorraadschuren maar half vol.
Schaarste zal de prijzen doen stijgen.
Lege magen zullen moeilijk te vullen zijn.

Misschien kan het tij nog keren
Als DE regen weldra komt
En dan lang genoeg de aarde laat drinken
Tot de vruchten gerijpt zijn door de zon.

Het Droogseizoen (dec 2010 - juni 2011)

Na 5 maanden zweten op het veld is december de maand om te feesten. Er wordt getrouwd en er wordt gerouwd want in het regenseizoen was daar weinig tijd voor.

Met het nieuwe jaar starten alle activiteiten van het droog seizoen. De ene gaat delven in een mijn op zoek naar goud, een ander trekt naar het zuiden naar de cacaoplantages, nog andere maken stenen van Banko om een kamer bij te bouwen… maar vooral de mamas blijven thuis en krijgen praktische les hoe groenten kweken zoals tomaten, prei, wortelen…ajuin
Rond verschillende waterputten van het dorp is het dan ook van bij zonsopgang zeer druk… dagelijks moet er gesproeid worden. Het is sproeien of verschroeien.
In de namiddag is er dan tijd voor alfabetisatie. Veel volwassen hadden nooit de kans school te lopen….

Dank zij de waterputten en het vormingscentrum kunnen veel gezinnen aan een betere toekomst denken.

De Oogst van 2010 was een Grand Cru

Op 29 september 2010 schreef ik dat de graangewassen er mooi bij stonden. Als de regen nog een tijdje blijft komen zal er meer dan genoeg zijn om een jaar basisvoedsel te verzamelen. Afwachten! Op 6 november heeft een korte regenbui het droogseizoen ingeluid.
Eind november waren de graanschuren vol. Dat was jaren geleden. Het gaf een kans om wat reserve aan te leggen, een bufferzone voor de magere jaren. De Sorghum en de Gierst hadden 10% meer opgebracht. De “niébé” of zwartoogbonen”brachten bijna het dubbel van het voorbije jaar op. Ook de arachides,aardnoten,rijst en sesam gaven goed. Alleen de maïs had een minder jaar
De grillen van de natuur hebben in ons voordeel gespeeld. Grillen, want een regelmaat zit er sedert de jaren 80, de jaren van de grote honger, niet meer in.
Met zo een oogst was het een plezier naar de toekomst te kijken.