Ze zijn
terug thuis, 13 Brabanters.
Gedurende
14 dagen hebben ze het leven van de Burkinabezen tot in hun darmen beleefd.
We
doorkruisten het broeierige en stoffige leven van een grootstad als Ouagadougou
en vonden midden in de stad een oase van rust, groen en schaduw in het park
“Bangre Weogho.
Koudougou
was vooral interessant omwille van de bezoeken aan: de coöperatieve die instaat voor het kweken
van “Spiruline”, een voedselcomplement voor ondervoedde kinderen; een weeshuis
waar je al je armen nodig had om 30 aanhankelijke peuters op te pakken; een
“maison de la Femme” waar de milieuvervuilende zwerfplastieken zakken verwerkt
werden tot modieuze handtassen, stoeltjes, vloertegels…
Op weg naar
Ouahigouya bezochten we een project in Gourcy. In samenwerking met een
Belgische gemeente organiseert die gemeente “la gestion des déchets”: de
huisvuilophaling. Het is een moeilijk proces van attitudeverandering. Tot heden
was de straat de vuilnisbelt en verbrandingsoven.
Het bezoek
aan Ouahigouya bracht een moment van rust voor de groep. Hier kwamen we in
contact met de geschiedenis van één van de Mossi koninkrijken, de resten van de
kolonisatie en het evenwicht tussen traditie en moderniteit. We sloten dit
stukje af met een bezoek aan de huidige Mossi koning van Yatenga.
Bij een
bezoek aan de coöperatieve “les 6S” ( Savoir S’occuper en Saison Sèche en
Savanne Sahélienne) zagen we hoe vrouwen natuurlijke producten tot zeep
verwerken en waar Mango’s worden gedroogd. Deze producten zijn terug te vinden
in de Wereldwinkels.
Op weg naar
Koumbri viel een indrukwekkend primitief tentenkamp op: een artisanale goudmijn
waar honderden Burkinabezen, diep gravend onder de grond, op zoek zijn naar het
geluk tussen het steengruis.
Ten slotte
hebben we in Boulzoma gedurende drie dagen het harde leven van de landbouwers
in de Sahel van nabij kunnen beleven. Hun strijd tegen de woestijnvorming en de
klimaatsverandering; een pakket overlevingsstrategie.
Geblaakt
door de zon, soms opgehouden door de regen en onder de indruk van de gastvrijheid
in dit “basic” leven, hebben we een klein stukje Zuidkant ontmoet dat voor ons
westerlingen een aanleiding is tot een moment van bezinning. Zo een reis in
contact met andere gebruiken en gewoonten verruimt en verdiept onze horizon.
( nog andere foto's volgen)